GOCE is een aardobservatiesatelliet die uniek is in zijn vorm: 5 m lang, met vinnen en elektrische voortstuwing om het ruimtevaartuig te stabiliseren in zijn zeer lage baan van 255 km waar nog steeds atmosferische weerstand is. De satelliet deedmetingen van de sterkte van het zwaartekrachtveld met ongekende nauwkeurigheid, en metingen van de zeespiegel wereldwijd wat de modellen van de vorm van de aarde verbeterde. (Foto: Robert Willemsen)

Klik op de trefwoorden om naar de foto's van dat specifieke thema te gaan

De Herschel Space Observatory was een infrarood astronomische satelliet met de grootste spiegel (3,5 m) ooit gelanceerd (tot aan de JWST). Herschel had drie instrumenten die met vloeibaar helium werden gekoeld tot -271 C (net boven het absolute nulpunt) om de koelste, donkerste objecten in de ruimte te kunnen zien. Zo konden we diep kunnen doordringen in gebieden van de donkerste sterrenstelsels waar nieuwe sterren gevormd worden. (Foto: Robert Willemsen)

Planck was een observatorium dat de kosmische microgolfachtergrond in kaart bracht. De satelliet kon helpen bij het begrijpen en testen van kosmologische theorieën over het vroege heelal, inclusief de verdeling van materie en donkere materie. De twee instrumenten werden gekoeld met vloeibaar helium tot -273,05 C (een fractie boven het absolute nulpunt), waardoor Planck het koudste object in het bekende universum was. (Foto: Robert Willemsen)

De Intermediate eXperimental Vehicle  (IXV) is een atmosferische re-entry-demonstrator. Het is een mini-shuttle die in de ruimte vloog en opnieuw de atmosfeer inging om in de Stille Oceaan te plonzen. Het doel was om alle parameters van de terugkeer te meten, de hittewerende materialen te testen en de nauwkeurigheid van de landing te evalueren. Dit testvliegtuig maakt deel uit van de evolutie naar de Space Rider, het eerste herbruikbare ruimtetransportsysteem van ESA. (Foto: Robert Willemsen)

De Solar Simulator, onderdeel van de Large Space Simulator, in ESTEC’s Satelliet Test Center. Het “zonnenkanon” heeft 19 xenon gas lampen van 25.000 Watt (de blauwe cirkels). Samen vormen ze een lichtbundel van 6 m. doorsnede die de hitte van de zon in de ruimte nabootst. Temperaturen kunnen variëren van 100 - 500 C afhankelijk van wat voor baan de satelliet in zit. Normaal worden er 12 lampen gebruikt wat ongeveer een half miljoen Watt aan power kost. Het blauwe object op de voorgrond is om de lampmodules uit de simulator te halen. (Foto: Mark McCaughrean)

De Large European Acoustic Facility (LEAF) in ESTEC’s Satelliet Test Center. In deze betonnen ruimte testen we de geluidsniveaus tijdens raketlanceringen. Grote hoorns genereren 155 dB om te zien of strukturen, zonnepanelen en instrumenten niet beschadigd raken door het extreme lawaai. Ongeveer 40 seconden na de start breek je door de geluidsbarriere en dan is geluid geen factor meer. Daarom duren deze testen maar 2 min. De grootste hoorn achter mij is meer dan 2 m. in diameter.  (Foto: Mark McCaughrean)

HERA is een satelliet om een asteroïde te bestuderen die door NASA’s DART missie is geraakt om de baan van de asteroïde te veranderen. Dit werd gedaan om te testen of we ons kunnen beschermen tegen asteroïden die in de toekomst de aarde zouden kunnen raken. HERA zal de vorm en massa in kaart brengen om te bepalen hoeveel de baan van de asterioïde daadwerkelijk is veranderd door de impact DART. HERA zal ook twee cubesats lanceren om nieuwe communicatie technologiën te demonstreren. Echte flight unit, 1128 kg, zonder zonnepanelen, landering okt 2024. (Foto: Andrea Conigli / ESA)

HERTZ (Hybrid European Radio frequency and antenna Test Zone) is een anechoïsche kamer waar we antennes, ontvangers en payloads testen. De witte reflectoren (5 X 8 m) achter mij worden gebruikt om antennes te testen in de Far Field van 3.4 to 25.0 Ghz. De toren links van mij is om metingen te doen in de Near Field door de toren van links naar rechts en terug te bewegen door  het vlak van de golf. (Photo: Robert Willemsen)